من خودم نیز از وقتی ورزش فوق العاده  بدنسازی را شروع کردم همیشه دوست داشتم دارای اندام زیبا و عضلانی و جزو افراد رشته « فیتنس مدلینگ » باشم درسته که تو هر کاری راه میانبری وجود داره و تو بدنسازی هم میتونیم با استفاده از مکمل ها و مواد نیروی زای دیگر خیلی راحت و زود به ارزوها و اهدافمان برسیم به قول معرف یه شبه راه صد ساله رو بریم ...

ولی این کجا و تمرین با وزنه و عرق ریختن کجا ، ورزش بدنسازی جزو ورزش هایی هست برای فردی که تلاش و زحمت فراوانی میکشد و با اصول این رشته اشنایی کافی دارد و براساس دستور العمل های ارایه شده از تغذیه و استراحت کافی برخوردار هست و خیلی زود به خواسته های عضلانی خود دست می یابد... طبق همین موارد گفته شده هست که میتوانیم جزو افردادی باشیم که در زمینه فیتنس مدلینگ کاذ میکنند با ما همراه باشید...


هدف اولیه بدنسازان افزایش حجم عضله است. عضلات باید بزرگ و بدون چربی باشند، به طوری که در طول رقابت ها عضلات انفجاری داشته باشند. به این ترتیب تمرینات بدنسازان معمولا متشکل از تعداد کمی تکرار با میزان وزنه ی بالا می باشد. آنها تاکید خاصی روی بدست آوردن عضله دارند، به طوری که بندرت درگیر تمرینات هوازی یا تکرار زیاد با وزنه کم می شوند. بدنسازان به طور مرتب عضلات خود را به نقطه شکست سوق می دهند، یعنی نقطه ای که آنها عملا دیگر نمی توانند تکرار تمرین داشته باشند. در طول ریکاوری ، عضلات پاره شده بازسازی می شوند و قویتر می شوند.

اهداف فیتنس  مدلینگ سلامتی و تناسب اندام داشتن است. آنها زیاد نگران داشتن عضلات بزرگ نیستند بلکه به دنبال داشتن تناسب در مقابل دوربین یا در رقابت های فیزیک می باشند. مدل های فیتنس ( فیتنس زیبا سازی بدن ) بیشتر زمان خود را صرف ساختن عضلات گروهی و اصلی کل بدن می کنند. هنگامی که آنها به پایه تناسب اندام رسیدند شروع به ساخت عضلات شش تکه شکم و توجه به پاها و عضلات پشت پا می کنند برنامه تمرین آنها به طور کلی کوتاه تر و شدیدتر از بدنسازان می باشد. آنها نصف تمرینات خود را صرف کاردیو و نصف دیگر را صرف کار با وزنه می کنند. بر خلاف بدنسازان برای ایجاد عضلات سفت و محکم، تکرارهای بالا با وزنه های سبک انجام می دهند.

نحوه مصرف مواد غذایی آنها

رژیم لاغری ایده آل بدنساز و فیتنس مدلینگ از چند جهت مشابه می باشد. هر دو تاکید بر پروتئین، کربوهیدرات، سبزیجات و میوه ها دارند. هر دو همچنین مرتب مکمل مصرف می کنند شیک های پروتئین یا مکمل های کراتین. نسبت به فیتنس کاران، بدنسازان از قدیم بیشتر معروف به مصرف مکمل بودند تا حجم تمرینات خود را افزایش دهند. با این وجود به هیچ وجه این قاعده صنعت بدنسازی نیست. بسیاری از مدل های فیتنس به طور مرتب مکمل را به عنوان بخشی از رژیم لاغری متعادل خود مصرف می کنند.

تفاوت اصلی بین بدنساز و مدل فیتنس  مصرف کالری است. مدل های فیتنس  حرفه ای بیشتر از ۲۵۰۰ کالری در روز مصرف نمی کنند. بر عکس، بدنسازان به طور منظم بیش از ۵۰۰۰ کالری در روز مصرف می کنند. ۵۰ درصد از مصرف کالری از پروتئین می آید. در ادامه مصرف آنها باید دارای کربوهیدارات پایین و مواد غذایی کم چرب مثل میوه جات و سبزیجات باشد.

نحوه ی زندگی آنها

به عنوان یک مدل فیتنس حرفه ای باید حالت تناسب اندام عالی را همیشه حفظ کنند. در طول سال نباید اجازه دهند چربی بدنشان فراتر از هشت درصد رود. سایر مدل های فیتنسرهنمون های مشابه را دنبال می کنند و تلاش می کنند تناسب اندام کلی خود را در کل سال بالا ببرند. آنها به طور مداوم یک رژیم لاغریسالم و یک رژیم لاغریتمرینی سخت را دنبال می کنند. این در درجه اول قرار دارد زیرا ممکن است برای کار مدلینگ در هر زمانی استخدام شوند و باید در بهترین شکل ممکن خود باشند.

طبق گفته کارشناسان بدنسازان معمولا برای سایز در طول سال تمرین می کنند و فقط برای فصل مسابقات لاغر می شوند و رژیم لاغریمی گیرند. رقابت ها منابع اولیه درآمد و انگیزه برای بدنسازان می باشد. در طول فصل های استراحت، ممکن است چربی آنها به ۱۵ درصد برسد.

دو شاخه از یک درخت

فیتنس مدلینگ و بدنسازی هر دو ساقه ای از میل انسان برای فشار آوردن به محدودیت های فیزیکی و رسیدن به پتانسیل نهایی خود هستند. بنابراین هر دوی این شاخه های فیتنس  در اصل از یک درخت می باشند. اختلاف اصلی آنها در چگونگی تمرین و دلیل اصلی آنها برای تمرین است. هر دو شاخه می توانند با اشتراک گذاری رژیم لاغریهای تمرینی و برنامه های رژیمی از یکدیگر نفع ببرند.